آوای ققنوس

 

 

 

 

خرم آنروز کزین منزل ویران بروم

 

 

 

          راحت جان طلبم وز پی جانان بروم

 

 

 

 

 گر چه دانم که به جایی نبرد راه غریب

 

 

 

          من به بوی سر آن زلف پریشان بروم

 

 

 

 

 دلم از وحشت زندان سکندر بگرفت

 

 

 

          رخت بر بندم و تا ملک سلیمان بروم

 

 

 

 

 چون صبا با تن بیمار و دل بی طاقت

 

 

          به هواداری آن زلف خرامان بروم

 

 

 

 

 

 

 

 

 

در ره او چو قلم گر به سرم باید رفت

 

 

          با دل زخم کش و دیده گریان بروم

 

 

 نذر کردم گر از این غم به در آیم روزی
 

 

          تا در میکده شادان و غزل خوان بروم

 

 

 

 به هواداری او ذره صفت رقص کنان

 

 

          تا لب چشمه خورشید درخشان بروم

 

 

 

 ور چو ققنوس ز بیابان نبرم ره بیرون

 

             همره  کوکبه  آصف  دوران  بروم